ตำนวนกล่าวว่าสร้างโดยพญากือนาเมื่อประมาณ พุทธศักราช ๑๘๘๙ ประกอบด้วย เจดีย์ก่ออิฐถือปูนตั้งบนฐานปัทม์ย่อเก็จประดับลูกแก้ว กว้างด้านละ ๘ เมตร ยอดระฆังทรงกลม ตั้งอยู่ทิศเหนือของวิหาร ขนาดกว้าง ๑๓ เมตร ยาว ๒๐ เมตร ภายในมีฐานชุกชีประดิษฐาน พระพุทธรูปปูนปั้น วิหารนี้หันหน้าไปทางทิศตะวันออก จากลักษณะทางสถาปัตยกรรม สันนิษฐานว่ามีอายุประมาณพุทธศตวรรษที่ ๑๙
